ഒരു കവിയെ പ്രണയിക്കു,
വക്കു പൊട്ടിയതും തുമ്പൊടിഞ്ഞതും
മുന തേഞ്ഞതും
അവനുപയോഗ ശൂന്യവുമായ
വാക്കുകളാല്‍ തീര്‍ത്ത
സങ്കല്‍പ ലോകം സ്വന്തമായ് കിട്ടും.
ഏഴാനാകാശതേക്ക് ഒറ്റക്കൊമ്പിലെ
ചില്ലിയാട്ടപ്പറക്കലും
ഭ്രാന്തന്‍ സ്വപ്നങ്ങളുടെ
വേലിയേറ്റങ്ങളിലേക്ക്
പായ കീറിയ വഞ്ചിയിലോ മറ്റോ
കടല്‍ താണ്ടാനൊരൊറ്റ ചൂണ്ടയും
അവനിറങ്ങും കടലിലെ
നിന്‍റെ നനയലും
അവനലയും മരുവിലെ
നിന്‍റെ വരള്‍ച്ചയും
കണക്കെടുപ്പിനൊടുവില്‍
നിനക്കിവ ശിഷ്ടമായിരിക്കും
ഇരവിനും പകലിനുമിടയിലോ
ഉണര്‍വിനും നിദ്രയ്കുമിടയിലോ
ഉറക്കത്തിന്‍റെ സാന്ത്വനം തേടി
ഒരു ജീവിതം കെട്ടഴിഞ്ഞിങ്ങനെ..
ഒരു പറക്കലില്‍ കൂടെ കൂടുന്നവയത്രേ
കൂപ്പു കുത്തലിന്നാഴമേറ്റുന്നതും
