അവന് വരുമത്രേ...
മൂന്നാം നാളെന്നു ചിലര്
കലികാലതിലെന്നും ചിലര്
അവന്റെ രൂപത്തിലോ തര്ക്കം
അവന്റെ ഭാവത്തിലും തര്ക്കം
കാമനാ വിഷം തുപ്പും
കടല് പാമ്പു പുളയ്ക്കുന്ന
പ്രണയകാലം കടക്കാം
വാഗ്ദാന പേടകം ,
അവന്റെ വാക്കോ തുഴ..
അവന്റെ വെക്കയും,ദേഹ-
വേഗവും ഭ്രാന്തും പോലും
ഇന്നലെ സ്വപ്നത്തിലെന്
താളമായിരുന്നല്ലോ?
തിരകള് അമ്മാനമാടുന്ന
അരയാലിലയിലോ
കാലുണ്ട് കിടക്കുന്നു
മരിച്ചു പിറന്നവന്..
എന്റെ സ്വപ്നത്തിന് ശിശു
നിന്റെ രോഷതിന് ശിശു
പാലുണ്ട് നശിക്കാത്ത
ദേവത്വം എന് ഉണ്ണിക്ക്...
ഈ കാലം കടക്കുവാന്
കാറ്റെന്നും തുണയ്ക്കണം
മരിച്ച രതിയെന്നും
ഉണ്ണിയ്ക്കു കൂട്ടായ് വരും..
അവനും വരുമത്രേ...
കടലുകള് പിളര്ന്നിട്ടു...
കഴുകന്റെ തീ കണ്ണില്
കനലുകള് ചൊരിഞ്ഞിട്ട്...
എങ്കിലും ഉണ്ണീ,നിന്റെ
കാവലും നിന്നില് തന്നെ...
താലിയില്ല നെഞ്ചിന്
മോക്ഷവും നിന്നില് തന്നെ....
4 comments:
മരുഭൂമിയിലെ രാത്രികളില്
മലച്ചു കിടക്കുമ്പോള്
കണ്ചിമ്മി നില്ക്കുന്ന
ഒറ്റ താരകയെ കണ്ടിട്ടുണ്ട്...
അനുരാഗിയെ തേടിയെന്നോണം...
നല്ല കവിത! ശൈലിയ്ക്കും...
പ്രമേയത്തിനും വ്യത്യസ്ഥത പുലര്ത്താന് കഴിഞ്ഞു...
ആശംസകള്....
നല്ല കവിത..
വേറിട്ട വരികള്..ആശംസകള്..
നല്ല വാക്കുകള്ക്കു നന്ദി... ഇനിയും വരില്ലേ എന്നെ വായിക്കാന്??
Post a Comment